Jak zwalczać wszy u pacjentów

Różnego rodzaju wszy wywołują wszawicę – to nieprzyjemna choroba dotykająca skóry pacjenta. Zasadniczo dzieli się ją na trzy rodzaje: głowową, odzieżową i łonową. Najpierw opiszemy jakie są ich objawy, a następnie jak się z nimi uporać.

Wszawica głowowa

Objawia się nieprzyjemnym swędzeniem. Wszy kłują skórę i wprowadzają do niej toksyny. Towarzyszą temu bąble pokrzywkowe i obrzęk. Drapanie tych miejsc może doprowadzić do powstania tak zwanych przeczosów i otarć naskórka. To z kolei powoduje powstawanie liszajów oraz czyni pacjenta o wiele bardziej podatnym na zakażenia. Jeżeli nieprawidłowo reagujemy na wszawicę, może ona doprowadzić do powiększenia węzłów chłonnych karkowych, pojawienia się bolesnego rumienia na karku oraz zmian wypryskowych na karku i szyi.

Wszawica odzieżowa

Wszy żyją i rozmnażają się w ubraniach, a konkretnie w ich fałdach oraz we szwach. Dorosłe osobniki dostają się na skórę człowieka głównie podczas noszenia odzieży. W szafie rozprzestrzeniają się też pomiędzy innymi ubraniami. Tego typu wszy są groźne, bo przenoszą takie choroby jak dur wysypkowy epidemiczny, dur powrotny, gorączkę okopową.

Wszawicę odzieżową rozpoznamy najczęściej po ukąszeniach wszy w miejscach przykrytych ubraniem. Pojawiają się również grudki rumieniowe, podobne jak w przypadku wszawicy głowy. Drapanie grudek ma takie same skutki – tworzą się przeczosy i strupy. Wszawica odzieżowa może prowadzić do przebarwień skóry i zakażeń ropnych.

Najbardziej pomocne będą tu specjalne preparaty stosowane na ubrania, pranie odzieży w wysokich temperaturach oraz prasowanie.

Wszawica łonowa

Wszy łonowe występują w pościeli dlatego wszawicą w tym przypadku można zarazić przez kontakt ze skolonizowaną odzieżą i pościelą (a także przez kontakty płciowe). Skupiając się na osobach obłożnie chorych lub innych pacjentach domu pomocy społecznej należy koniecznie zmieniać pościel dla każdego pacjenta, a także regularnie prać używane tkaniny. Podwyższonej uwagi będą wymagać procedury zmiany pościeli, przebierania oraz mycia pacjenta.

Wszy łonowe składają jaja w obrębie trzonów włosów, głównie w okolicach łonowych, ale rozchodzą się również po okolicy – znaleźć je można koło ud, brzucha, pachwin, krocza. Zdarzają się nawet trudniejsze przypadki obecności pasożytów na włosach twarzy (rzęsach, brwiach i na brodzie).

Charakterystycznym objawem tej choroby jest świąd w okolicach intymnych. Oprócz tego występują plamy błękitne – mają sinofioletowy lub szary kolor. Wszy na rzęsach mogą powodować zapalenie spojówek.

Jak zwalczać wszy?

Wszy to pasożyty. Środki dezynfekujące nie są skuteczne wobec wesz, bo te są zbyt dużymi organizmami i nie podlegają neutralizacji tak, jak bakterie, czy wirusy.

Przede wszystkim należy ograniczać przenoszenie wesz w obrębie ośrodka. W związku z tym, że wszy niemal zawsze gnieżdżą się w ubraniach, odzież i pościel należy często zmieniać, dokładnie zabezpieczać przy transporcie i prać w wysokich temperaturach.

Jeżeli to możliwe najlepiej jest zgolić włosy, na których występują wszy – to znacznie ogranicza ich przestrzeń występowania. Następnie zaś traktujemy je odpowiednim preparatem bójczym do tego przeznaczonym.

Naszym zdaniem wszy najczęściej występują na głowie, dlatego poniżej opisaliśmy jak je zwalczać z wykorzystaniem czepca przeciwwszawiczego i odpowiedniego preparatu.

W związku z tym, że w ofercie nie mamy tego typu środków, radzimy Państwu przeszukać internet. Znaleźć można produkty do prania tkanin, a także do mycia głowy i ciała. Produkty te polecają też farmaceuci oraz dermatolodzy.

Leczenie wszawicy głowy przez zakładanie czepka przeciwwszawiczego.

Ta metoda wymaga kilku kroków przygotowawczych:

należy uzyskać zgodę pacjenta na zabieg, ewentualnie zgodę jego/jej rodziny,
zachować warunki intymne podczas zabiegu oraz zapewnić ciepło dla odkrytego ciała,
zapoznać się z preparatem bójczym,
oraz wykonać próbę jego działania na osobie, którą poddamy zabiegowi. Ważne, żeby ta osoba nie była uczulona na składniki preparatu.

Przed przystąpieniem do zabiegu należy:

zabezpieczyć oczy, uszy i nos pacjenta przed zalaniem,
bezwzględnie należy przestrzegać czasu działania środka pasożytobójczego.

Po zabiegu:

należy zdezynfekować materiał oraz sprzęt po zdjęciu czepca,
dokładnie umyć włosy dwa lub trzy razy,
sczesać włosy gęstym grzebieniem,
do dwóch tygodni po zabiegu należy kontrolować stan skóry pacjenta,
w razie pojawienia się objawów choroby będziemy zmuszeni powtórzyć zabieg,
przebieg całej pracy powinien być konsultowany z dermatologiem.

Przebieg zabiegu mycia głowy za pomocą czepca przeciwwszawiczego

Na początek należy odpowiednio przygotować siebie oraz własne otoczenie do zabiegu. To znaczy:

kompletujemy potrzebne sprzęty:

czepiec przeciwwszowy,
preparat bójczy,
miskę pod głowę (najlepiej nerkowatą),
wodoodporny podkład lub cerata pod głowę,
ręcznik lub papier do wycierania głowy,
środek dezynfekujący do skóry
środek do mycia głowy pacjenta
gęsty grzebień
chusta ozdobna na głowę
kosze na odpady
wata – odpowiednio duża warstwa dostosowana do wielkości owłosionej powierzchni głowy
rękawiczki medyczne (z AQL 1.5)

zamykamy okna pomieszczenia, żeby nie było w nim przeciągu, zamykamy drzwi
pacjenta zasłaniamy parawanem, jeżeli jest taka potrzeba. Należy mu zapewnić komfort podczas zabiegu
dokonujemy higienicznego mycia rąk, wg metody Ayliffe’a
zakładamy rękawiczki jednorazowe
wkładamy fartuch ochronny

Przechodząc do zabiegu ustawiamy pacjenta w pozycji: od siedzącej (kąt 90^o) przez pozycję półsiedzącą z podparciem lub siedzącą na łóżku z podparciem ramion.

Zabezpieczamy ramiona i szczelnie okrywamy szyję pacjenta.

Następnie, jeżeli nie zrobiliśmy tego wcześniej można przejść do próby uczuleniowej. Wacikiem nasączonym środkiem bójczym smarujemy za uchem pacjenta lub na ramieniu. Po 15 minutach sprawdzamy, czy występuje zaczerwienienie tego miejsca. Jeżeli nie, możemy przejść do zabiegu. W przypadku uczulenia na preparat przeciwwszawiczy należy zmienić preparat lub odstąpić od zabiegu. W takim razie dalszą pomoc może wskazać dermatolog.

Kolejnym krokiem zabiegu będzie zabezpieczenie uszu watą, żeby insekty i preparat nie dostały się do środka.

Wtedy rozpoczyna się właściwy etap zabiegu:

Preparat ogrzany do temperatury pokojowej wlewamy do miski i rozprowadzamy na włosach za pomocą nasączonych wacików. Rozprowadzanie zaczynamy od nasady włosa i kończymy na pasmach. Włosy powinny być rozczesane, żeby ułatwić nakładanie.

Zużyte waciki odrzucamy do miski nerkowatej lub do pojemnika/worka na odpady. Nie wykorzystujemy wacików dwukrotnie. Każdy z nich służy wyłącznie do jednorazowego nałożenia na włosy.

Jeżeli włosy są długie powinniśmy sprawdzić, czy zostały dobrze nawilżone. W tym celu bierzemy czystą watę i nakładamy jednolity jej płat na włosy. Jeżeli wata przesiąka równomiernie na całej powierzchni włosów, to nie trzeba poprawiać zabiegu. Zwykle niektóre miejsca wymagają poprawek.

Gdy włosy są odpowiednio nawilżone wiążemy chustę trójkątną rozpoczynając od czoła ku tyłowi. Przewiązujemy z tyłu i kończymy na czole, tak żeby schować wszystkie włosy wewnątrz chusty, a także żeby rogi chusty nie wystawały poza przemyty obszar głowy. Pod chustę utykamy watę nasączoną preparatem bójczym, żeby stworzyć szczelną barierę.

Na skórze głowy, pod chustą rozprowadzamy wazelinę za pomocą łopatki lub gazików.

Następnie zdejmujemy ręcznik z ramion pacjenta, wyjmujemy waciki z uszu. Teraz należy odczekać czas działania preparatu bójczego.

Po tym czasie zdejmujemy czepiec i wyrzucamy go do pojemnika na odpady lub worka foliowego, który szczelnie wiążemy.

Następnie przechodzimy do czynności pozabiegowych:

dwu- lub trzykrotne mycie głowy pacjenta,
płukanie głowy wodą w temperaturze 36^o- 39^oC z dodatkiem rozcieńczonego octu (1 łyżeczka octu 6% na 1 litr wody),
następnie sczesujemy pozostałości wszy z włosów – szczególnie jaja (gnidy), które pękają pod wpływem octu. Gnidy należy zczesywać do miseczki.

Po całym zabiegu należy dokładnie uprzątnąć salę. Przewietrzyć, zdezynfekować pomieszczenie, wyprać tkaniny, które miały kontakt z pacjentem.

Zabieg należy powtórzyć po 3-4 dniach i kontrolować stan głowy przez 2 tygodnie. Pracownik DPS-u powinien odnotować skuteczność zabiegu w dokumentacji.

Pozostałe przydatne produkty podczas opieki nad osobami obłożnie chorymi znajdziecie Państwo w planie higieny:

Pełen plan higieny dla domów pomocy społecznej

Zapraszamy do kontaktu telefonicznego z Adamem Pszennym. Możecie Państwo omówić z nim zapotrzebowanie na asortyment oraz zapytać o radę w doborze produktów. Tel. 601 512 252, e-mail: a.pszenny@oss.com.pl

Polecane poradniki:

Polub nas na facebooku i bądź na bieżąco

Wymieniaj punkty na nagrody

Podziel się swoim komentarzem z innymi

Polecane